Pages

Tuesday, May 18, 2010

ขอมอบกลอนนี้ ให้คนไทยทุกคนครับ

ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย  ท่องจำได้ขึ้นใจมาช้านาน
คำเพลงขานเก่าไปดั่งวันวาน              เมื่อใดผ่านกาฬสมัยใครเล่ารู้
คนเราเกิดมาแล้วก็ตายจาก                ชาติหาพรากต้องรักษ์ไว้ให้คงอยู่
อย่าให้ขายขี้หน้าเหล่าวิญญู-              ชนสละชีพสู้เพื่อแผ่นดิน
ปรารถนาในวันนี้ของไทยหนึ่ง             พันใจตรึงจิตไว้ดั่งสายสิญจน์
ละทิ้งโกรธเกลียดแค้นให้ไหลริน         ทิ้งให้สิ้นลงสู่ถิ่นแม่คงคา
ประเทศชาติยังต้องการคนพาต่อ         อย่าได้ท้อไทยเราช่วยกันเถิดหนา
รวมพลังสร้างชาติวัฒนา                   ปวงประชาได้สงบพบร่มเย็น


ศรวิษ เสียงแจ้ว
18 พ.ค. 2553